Charisma: Een Onderscheidend Begrip
Charismatische Christelijke Overtuigingen
De charismatische christelijke overtuiging is gebaseerd op het geloof dat de geestelijke gaven (Grieks charismata χάρισμα, van charis χάρις, genade) van de Heilige Geest, zoals beschreven in het Nieuwe Testament, toegankelijk zijn door de vervulling of doop van de Heilige Geest. Dit kan gebeuren met of zonder handoplegging.
Deze geestelijke gaven manifesteren zich in de vorm van tekenen, wonderen en mirakels, inclusief maar niet beperkt tot het spreken in tongen, interpretatie van tongen, profetie, genezing en onderscheiding van geesten. Hoewel Pinkstergelovigen en Charismaten deze overtuigingen delen, zijn er verschillen.
Verschillen Tussen Pinkstergelovigen en Charismaten
Velen binnen de charismatische beweging hebben zich bewust gedistantieerd van het Pinksterdom vanwege culturele en theologische redenen. Een belangrijke reden is de neiging van veel Pinkstergelovigen om te beweren dat het spreken in tongen altijd het eerste fysieke teken is van het ontvangen van de doop van de Geest.
Hoewel specifieke leerstellingen kunnen verschillen tussen groepen, geloven Charismaten meestal dat de doop met de Heilige Geest plaatsvindt bij de nieuwe geboorte, en verwijzen ze naar latere ontmoetingen met de Heilige Geest met andere termen, zoals "vervuld worden." In tegenstelling tot Pinkstergelovigen, hebben Charismaten de neiging om één of alle bovennatuurlijke ervaringen, zoals profetie, wonderen, genezing of andere fysieke manifestaties, te accepteren als bewijs van gedoopt of vervuld te zijn met de Heilige Geest.
Pinkstergelovigen onderscheiden zich van de charismatische beweging niet alleen in geloof maar ook in stijl, met een sterke nadruk op evangelisatie en zendingswerk. Charismaten daarentegen zien hun beweging als een katalysator voor revitalisatie, vernieuwing en geestelijke groei binnen hun bestaande kerktradities.
Persoonlijke Inzichten over de Neo-Charismatische Beweging
Binnen de neo-charismatische beweging houd ik het standpunt dat een persoon de Heilige Geest ontvangt op het exacte moment dat zij opnieuw in Christus worden geboren. De doop van de Heilige Geest, of met andere woorden de uitstorting van genadegaven in iemands leven, kan al dan niet direct volgen op deze bekering.
1 Korintiërs 2:12 (AMP) vermeldt treffend: "Nu hebben wij niet de geest [die van de] wereld [is] ontvangen, maar de [Heilige] Geest die van God [komt], [gegeven aan ons] opdat wij de gaven [van goddelijke gunst en zegen zo vrij en royaal] die ons door God zijn geschonken, zouden begrijpen en waarderen."
Deze geestelijke gaven mogen niet worden verward met de gave van de Geest. Terwijl de gave van de Geest wordt geschonken aan alle gelovigen, en elk lid deze gave moet toe-eigenen, worden de gaven van de Geest verdeeld zoals Hij bepaalt voor elk persoon. Het is belangrijk op te merken dat deze gaven niet noodzakelijk de gave van glossolalie (Spreken in Tongen) omvatten. De Geest van God geeft vrijelijk naar elke behoefte, bekwaamheid en begrip.
1 Korintiërs 12:10-11 (AMP) bevestigt: "Aan een ander het werken van wonderen, aan een ander profetisch inzicht (de gave van het interpreteren van de goddelijke wil en bedoeling); aan een ander het vermogen om te onderscheiden en te onderscheiden tussen [de uitspraken van echte] geesten [en valse], aan een ander verschillende soorten [onbekende] tongen, aan een ander het vermogen om [zulke] tongen te interpreteren. Al deze [gaven, prestaties, vaardigheden] worden geïnspireerd en tot stand gebracht door één en dezelfde [Heilige] Geest, Die aan elk persoon individueel [precies] toekent zoals Hij kiest."
Samenvattend vertegenwoordigt het Charismatische geloof een veelzijdig en genuanceerd begrip van het werk van de Heilige Geest, waarbij de diversiteit van geestelijke gaven wordt gevierd en de uniekheid van individuele ervaringen en interpretaties wordt erkend. Het nodigt uit tot zowel eenheid als diversiteit binnen de bredere christelijke traditie.
